ဦးကပ္စီး

Scroogeဟာ အထီးက်န္သူတစ္ေယာက္ပါ။ သူဟာ ေဆြမ်ဳိးေတြကိုေတာင္ အသိအမွတ္မျပဳတဲ့ ကပ္စီးအိုးႀကီးျဖစ္တယ္။ သူဟာ ေငြကိုအသက္ထက္ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသူျဖစ္ၿပီး ေလာဘႀကီးသူလည္းျဖစ္တယ္။ ေငြကလဲြရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သူအယံုအၾကည္မရွိဘူး။ ေငြမွတစ္ပါး သူ႔မွာ ေဆြမ်ဳိးမရွိဘူး။ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြကို သူမႏွစ္သက္ခဲ့ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ခရစၥမတ္အခ်ိန္အခါ ေရာက္လာမွာကို သူအရမ္းမုန္းခဲ့တယ္။

Scroogeမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္မရွိသလို ေပးကမ္းရမွန္းလည္း သူမသိခဲ့ဘူး။ အလွဴအတန္းလုပ္ရမွာကို သူအရမ္းရြံ႔မုန္းခဲ့တယ္။ သူဟာ ေငြေတြကို ႀကိဳးစားပမ္းစားရွာယူၿပီး အဲဒီေငြေတြနဲ႔ ေငြတိုးေခ်းစားတယ္။ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြ အထူးသျဖင့္ ခရစၥမတ္ေန႔မ်ဳိးမွာ ေကာင္းခ်ီးသီခ်င္းလာဆိုသူေတြကို သူေမာင္းထုတ္ေလ့ရွိတယ္။

Scroogeက ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းတယ္။ ခရစၥမတ္အႀကိဳညမွာေတာင္ သူ႔ဝန္ထမ္းေတြကို အနားမေပးဘူး။ သူ႔ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြက အဲဒီညမွာ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။

ခရစၥမတ္အႀကိဳည Scroogeဟာ သူ႔အိမ္ႀကီးထဲမွာေနၿပီး အိပ္မက္လုိလို တကယ္လိုလိုနဲ႔ ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမာရီကို ေတြ႔လိုက္မိတယ္။ မာရီရဲ႕ကိုယ္ေပၚမွာ သံႀကိဳးရွည္ႀကီးတစ္ခုခ်ိတ္ဆဲြထားၿပီး မာရီဟာ အဲဒီသံႀကိဳးကို တရြတ္တိုက္အားစိုက္ဆဲြေနရတယ္။ သံႀကိဳးေပၚမွာ ေလးလံတဲ့အိမ္အငွားစာခ်ဳပ္၊ ေငြေၾကးနဲ႔ ဘဏ္စာအုပ္ေတြပါတယ္။ ဒါေတြဟာ သူမေသခင္က ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့အရာေတြ.. ဒီအရာေတြအတြက္ သူေနာင္တရေၾကာင္း Scroogeကို ေျပာျပတယ္။

မာရီစကားကို ၾကားေတာ့ Scrooge ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မိတယ္။

"နင္ေသရင္ ငါ့ထက္ေလးတဲ့သံႀကိဳးကို နင္ပိုးထားရလိမ့္မယ္။ နင္ဟာ ငါ့ထက္ေလာဘႀကီးတယ္။ အခု နင္အသက္ရွင္ေနတုန္း ဒီအက်င့္ဆိုးေတြကို အျမန္ေဖ်ာက္လိုက္ပါ။ မဟုတ္ရင္ နင္ဒီထက္ ခံရလိမ့္မယ္"

မာရီဟာ မထြက္ခြာခင္ နတ္သူငယ္သံုးပါး Scroogeကို လာရွာလိမ့္မယ္လို႔ မွာခဲ့တယ္။

"အတိတ္နတ္သူငယ္"က Scroogeကို ကေလးဘဝဆီ ျပန္ေခၚသြားခဲ့တယ္။ ကေလးဘဝမွာ ပိန္ပိန္ေသးေသးနဲ႔ Scroogeဟာ လူမရွိတဲ့စာသင္ခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္က်န္ရစ္ေနခဲ့တယ္။ အတန္းသားအားလံုး ခရစၥမတ္ပဲြက်င္းပဖို႔ အိမ္ျပန္ကုန္ၾကၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ Scroogeဟာ သူရင္းႏွီးတဲ့ အစ္မျဖစ္သူရဲ႕အသံကို ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္မိတယ္။ ေမ့လုဆဲဆဲ သူ႔ငယ္ဘဝ၊ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ခရစၥမတ္ေန႔ရက္ေတြဟာ Scrooge မ်က္စိေရွ႕မွာ တေရးေရးေပၚလာခဲ့တယ္။

ငယ္ဘဝကခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ ငယ္ခ်စ္ဆူဇန္နဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြဆီ Scrooge ျပန္ေရာက္သြားျပန္တယ္။ ညီမေလးရိုစ့္ရဲ႕ေသဆံုးမႈက Scroogeကို အၾကင္နာတရား ကင္းမဲ့ေစခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ငယ္ခ်စ္ထားခဲ့တာကို သူခံရျပန္တယ္။ သူခ်စ္တဲ့လူေတြ သူေဘးကေန တေျဖးေျဖးေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ဒဏ္ကို Scrooge အျပင္းအထန္ ခံစားခဲ့ရသလို သူ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလည္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု အဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူဟာ အထီးက်န္သူ၊ ေအးစက္ၾကမ္းတမ္းသူ၊ ေလာဘႀကီးရုပ္ဆိုးတဲ့ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ သူဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ဒီလိုပံုစံေျပာင္းသြားခဲ့သလဲ? ဘယ္တုန္းက ေျပာင္းသြားခဲ့သလဲဆိုတာကို သူျပန္စဥ္းစားလို႔ မရခဲ့ေတာ့ဘူး။

"အခုလက္ရွိ နတ္သူငယ္"က Scroogeကိုေခၚၿပီး ဘဝကို လူေတြဘယ္လိုျဖတ္သန္းေၾကာင္း လိုက္ျပတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေနလည္း လူေတြဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေၾကာင့္ ခရစၥမတ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းၾကတယ္။ ေသဆံုးသြားတဲ့ညီမငယ္ရိုစ့္ရဲ႕သားငယ္အိမ္ကို သူေရာက္လာေတာ့ ေဆြမ်ဳိးေတြရဲ႕အၾကည့္ထဲမွာ သူဟာဘယ္ေလာက္ကပ္စီးနည္းၿပီး ရံြ႔မုန္းဖို႔ေကာင္းေၾကာင္း Scroogeေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သူ႔ဝန္ထမ္း ေဘာ္ဘီတို႔ရဲ႕ မိသားစုဘဝက ဆင္းရဲႏုံခ်ာလြန္းတာကို သူေတြ႔လိုက္တယ္။

"အနာဂတ္ နတ္သူငယ္"က Scroogeတစ္ေယာက္ အထီးက်န္စြာ ေသဆံုးသြားတာကိုေခၚျပတယ္။ ဘယ္သူငယ္ခ်င္း၊ ေဆြမ်ဳိးကမွ သူေသဆံုးသြားတာကို မငိုၾကဘူး။ ဝန္ထမ္းေဘာ္ဘီအိမ္ကို သူေရာက္ေတာ့ ေဘာ္ဘီတို႔တမိသားစုလံုး ခရစၥမတ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္က်င္းပေနၾကတာကို သူေတြ႔လိုက္တယ္။ ေဘာ္ဘီအေပၚ သူရက္စက္ၾကမ္းတမ္းခဲ့ေပမယ့္ သူက်န္းမာေစဖို႔ ေဘာ္ဘီတို႔ဆုေတာင္းေပးေနတာကို သူၾကားလိုက္ရတယ္။ ေဘာ္ဘီက သူ႔ဇနီးနဲ႔သားသမီးေတြကို "သူေဌးScroogeက ကပ္စီးနည္းရက္စက္ေပမယ့္ သူ႔ေၾကာင့္ ငါတို႔မိသားစု အစာ၊ ေရစာေလး စားရဖို႔ရွိခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ငါတို႔ေက်းဇူးတင္သင့္တယ္" လို႔ေျပာတယ္။

လူ႔ေလာကမွာရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက မာေက်ာတဲ့Scroogeရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းေစခဲ့တယ္။ သူေအာ္ငိုမိတယ္... သူ႔ရဲ႕နာက်င္ထိခိုက္မႈအတြက္ သူငိုမိတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ အထီးက်န္ျခင္းအတြက္ သူ ငိုမိတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ ရက္စက္ျခင္းအတြက္ သူငိုမိတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ၾကမ္းတမ္းျခင္းအတြက္ သူငိုမိတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးျခင္းအတြက္ သူခ်ံဳးပဲြခ်ငိုခဲ့မိတယ္။

ခရစၥမတ္မနက္ခင္းမွာ Scroogeဟာ ဝိုးတဝါးအိပ္မက္ကေန ႏိႈးထလာခဲ့တယ္။ ေတြ႔ခဲ့ ၾကားခဲ့တာေတြကို သူျပန္ျမင္ေယာင္ ၾကားေယာင္ၾကည့္မိတယ္။ အရင္က လူေတြအေပၚ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ျပဳမႈဆက္ဆံခဲ့တာေတြကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ဆူဇန္ရဲ႕စာကို သူျပန္ဖတ္ၾကည့္ေနတယ္။ Alms ပရဟိတေဆးရံုရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကို သူသိလိုက္တယ္။ အဲဒီေဆးရံုရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ ဆရာဝန္က အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီ။ သူနာျပဳဆရာမျဖစ္တဲ့ ဆူဇန္တစ္ေယာက္ အဲဒီေဆးရံုကို ေထာင့္ခံထားရတယ္။ Scroogeက အဲဒီေဆးရံုအတြက္ လိုအပ္တဲ့ေငြေၾကးေတြကို လွဴဒါန္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့လက္ေဆာင္ကို ေဘာ္ဘီလက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီလက္ေဆာင္က သူတို႔မိသားစု အိပ္မက္ေတာင္မမက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ၾကက္ဆင္ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ Scroogeက သူတို႔ကိုေပးတဲ့ ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ျဖစ္တယ္။ Scroogeဟာ ေဘာ္ဘီရဲ႕လစာကိုလည္း တိုးျမင့္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကိုလည္း သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုးအၿပံဳးကိုေပးၿပီး "မယ္ရီ ခရစၥမတ္"လို႔ Scrooge ေျပာေနခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေန႔ကစ Scroogeရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပံဳးေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ဆိုတာ မရွိခဲ့ေတာ့ဘူး။ သူ႔ေလာကတစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။ လမ္းမေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုရားေက်ာင္းတက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကေလးငယ္ေတြကို သူေပြ႔ဖက္နမ္းရႈံ႕တတ္ခဲ့သလို သူေတာင္းစားေတြကိုလည္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေမးျမန္းတတ္ခဲ့တယ္။ ဆင္းရဲသားမိသားစုေတြကိုလည္း ေပးကမ္းတတ္ခဲ့တယ္။

ဒုကၡအခက္အခဲေတြမျပတ္တဲ့ ဒီေလာကႀကီးမွာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြက အဖန္တလဲလဲျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ နာက်င္ထိခိုက္သူေတြအတြက္ ကရုဏာတရားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ထားႏိုင္ခဲ့ၿပီလား? ခိုကိုးရာမဲ့သူေတြ နားခိုဖို႔အရိပ္ရွိေအာင္၊ အထီးက်န္သူေတြ အေဖာ္ရွိေအာင္၊ နာက်င္သူေတြ ကုသမႈရေအာင္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သူ ႏွစ္သိမ့္မႈရေအာင္? Scroogeကေတာ့ လူ႔ဘဝအေမွာင္ အလင္း၊ ေလာဘေဒါသ၊ အၾကင္နာေမတၱာေတြကို ေဖာ္က်ဴးျပခဲ့ပါတယ္။ ပံုျပင္အဆံုးမွာ Scroogeက "ခရစၥမတ္ကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရတယ္၊ ဘဝရဲ႕အဓိပၸာယ္ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ခဲ့ပါၿပီ"လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။


မူရင္း--- Charles Dickensေရးသားတဲ့ ကမာၻ႔နာမည္ေက်ာ္စာအုပ္ A Christmas Carolကို Scrooge(ဦးကပ္စီး)အျဖစ္ ျပန္လည္ထုတ္ႏႈတ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ A Christmas Carolဟာ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ၁၈၄၃ခုႏွစ္မွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ပံုႏွိပ္ရတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္သလို ခရစၥမတ္ရုပ္ရွင္ကားေတြအျဖစ္နဲ႔လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ရိုက္ကူးခဲ့ပါတယ္။

http://en.wikipedia.org/wiki/A_Christmas_Carol

http://www.stormfax.com/1dickens.htm


ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။