အေဖဆုိတာ...

So true.
ဒီအေတြးအေခၚေလးကုိႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ႀကာႀကာကတည္းက ၿမန္မာလုိဖတ္ခဲ ့ဖူးပါတယ္...
အခုေတာ ့အင္တာနက္ေပၚမွာ စာနဲ ့တကြဓါတ္ပံုေလးမ်ားနဲ ့ပါတဲြၿပီးေတြ ့လို ့ၿပန္လည္တင္ၿပလိုက္ပါတယ္..

ကြ်န္ေတာ္အသက္ ၄ ႏွစ္သားေလာက္က...

ငါ ့အေဖဟာ အရာရာအားလံုးကုိတတ္သိေနတယ္...

ငါ ့ဘ၀ရဲ ့လိုရာအားလံုးကုိၿဖည္ ့ဆည္းေပးနုိင္တယ္လုိ ့ယုံႀကည္ခဲ ့တယ္....

ကြ်န္ေတာ္ ၆ ႏွစ္သားအရြယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့

ကြ်န္ေတာ္ႏွဳိက္ႏွဳိက္ခြ်တ္ခြ်တ္၊ ရွာရွာေဖြေဖြ၊ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ၊ ကတ္သီးကတ္သတ္ေမးသမွ်

အေဖမေၿဖနုိင္ေတာ ့ဘူး....

ကြ်န္ေတာ္ ၈ ႏွစ္သားအရြယ္....

အေဖတုိ ့ေခတ္နဲ ့ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေခတ္ အေၿခခအေနခ်င္းမတူေတာ့ဘူးေလဗ်ာ...

၁၄ ႏွစ္သားအရြယ္မွာေတာ့....

အေဖဟာ ေရွးေဟာင္းအဖုိးႀကီး၊ ေရွးက်တဲ ့အဘုိးႀကီးလို ့ထင္လာမိပါေတာ ့တယ္....

အသက္ ၂၁ ႏွစ္အရြယ္ ...မာန္အတက္ဆံုးအခ်ိန္....

အေဖဘာတစ္ခုမွ အေသအခ်ာသိတာမရွိဘူး...လို ့ထင္ခဲ ့ပါတယ္....

ကြ်န္ေတာ္ ့အသက္ ၂၅ ႏွစ္ေရာက္ေတာ ့....

နည္းနည္းစဥ္းစားဆင္ၿခင္တတ္လာပါၿပီ.... ဒီကိစၥ ( ကြ်န္ေတာ္ႀကဳံေတြ ့ေန၇တဲ ့ၿပႆနာ ) နဲ ့ပါတ္

သက္လို ့အေဖသိနားလည္ေနပါလား...ဒါေပမယ္ ့လည္း အေဖ ့အသက္အရြယ္နဲ ့ဒါမ်ဴိးသိတာ

မဆန္းပါဘူးေလ....

အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာေတာ့ ဒီကိစၥနဲ ့ပါတ္သက္ၿပီး အေဖ ့ဆီက အႀကံအဥာဏ္ေတာင္းယင္

ေကာင္းမယ္လုိ ့ကြ်န္ေတာ္ေတြးလာမိပါၿပီ....

အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္....

ေနာက္ဆုိ ဘယ္ကိစၥမဆုိ အေဖ ့ကုိမတုိင္ပင္၊ မေမးၿမန္းပဲ တစ္ဇြတ္ထုိးမလုပ္ေတာ ့ဘူး...

လို ့စိတ္ဆံုးၿဖတ္လုိက္ပါၿပီ...

အသက္ ၅၀ အရြယ္....

ဒီကိစၥမွာ ငါ ့ေနရာမွာ အေဖသာဆုိယင္ ဘယ္လိုမ်ားလုပ္မလဲ....

ကြ်န္ေတာ္ အသက္ ၆၀....
အေဖဟာ တစ္ကယ္ ့ပညာဗဟုသုတနဲ ့ၿပည္ ့စံုႀကြယ္၀လွပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ ငါသူ ့ကုိဘယ္ေတာ ့မွ အေလးမထားခဲ ့ဘူး... အခုေတာ ့အေဖ ့ကုိ
ရွိေစခ်င္လုိက္တာ...အေဖသာရွိယင္ သူ ့ဆီက ငါအမ်ားႀကီး ေလ ့လာသင္ယူနုိင္မွာ
အေသအခ်ာပါပဲ...

ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္ကကြယ္လြန္သြားခဲ ့သည္ ့ဖခင္ႀကီးသုိ ့အမွတ္တရ....

http://blog.kopeter.com/ မွ